De voertaal hier is het Nederlands. Maar ook anderstalige kinderen zijn hier van harte welkom op kamp. Het is mooi om te zien hoe Nederlands-, Frans-, Engels-, Spaanstalige kinderen… met elkaar communiceren. Hoe snel zij leren en hoe soepel zij omgaan met een andere taal. Het is een echte verrijking voor allemaal! De kinderen slapen allemaal binnen de veilige muren van de Kasteelhoeve.
Onze kinderkampen zijn meer dan het zomaar wat bezighouden van de kinderen. We trachten hen waarden bij te brengen zoals respect voor elkaar, de dieren en de natuur. Beleefdheid, respect, vriendelijke omgang met elkaar, enzovoort zijn basis- vaardigheden waar de monitor ook steeds attent voor blijft.
Ook aan voeding wordt heel wat aandacht besteed tijdens de kinderkampen. De maaltijden bestaan niet uit fastfood, maar worden ter plaatse en zoveel mogelijk bereid uit (bio)voedsel van ons eigen bedrijf.
De vaste ploeg trekt de kar, geholpen door extra monitoren. Van deze begeleiders verwachten we zeer veel: zij moeten dit niet op vrijwillige basis doen (onbetaald), zoals bij vele organisaties.
Het Land van Ny biedt zijn monitoren voor kinderkampen een volwaardig statuut en verloning aan en kan zich daardoor een zeer strenge selectieprocedure permitteren. Enkel de beste studenten, met voldoende ervaring en voldoende inzet komen in aanmerking. Onze monitoren zijn steeds BIJ hun kinderen en ook steeds MET hen bezig! (Zij slapen dus ook op dezelfde kamer). Zij ontfermen zich over uw kind als een grote broer of zus. De kinderen worden per leeftijd in groepjes van 10 à 15 kinderen ingedeeld.
Elke groep op kinderkamp heeft zijn eigen slaapkamer in de kasteelhoeve. Jongere kinderen hebben doorgaans meer nachtrust nodig dan tieners. Zo heeft dan ook iedere groep zijn eigen dag- en nachtritme.
Wanneer jullie de kinderen op kinderkampen brengen nemen we rustig de tijd opdat kinderen met hun ouders kennis kunnen maken met de monitoren en het Land van Ny. Op het einde van de week hebben de kinderen zoveel beleefd dat ze graag nog even willen delen met hun ouders. Nog eens even een babbeltje met de monitoren, adressen uitwisselen met de nieuwe vriendjes en vriendinnetjes, nog even mee de stropiramide op en dan… moe maar voldaan naar huis.